bulag nga ba ang pag-ebeg?

o tanga?



isang gabi na nawala ang aking flatmate na lalaki. pansamantalang nag-star muna sya sa kanyang amo.

at sa unang gabi na iyon, tumawag si babae sa flat. hinahanap ang asawa. wala kako. tila ayaw maniwala. kinukulit ako na ibigay ang telepano sa asawa.

"hoy babae! sinabi ko na sa iyong wala dito ang asawa mo. kung andito sya, kanina ko pa ibinigay ang telepano. ano ba ang nangyayari? bakit bigla ka na lang umalis?"

"wala.. andito lang ako sa wellington"

"sinungaling! nakikita ko ang numero ng ginagamit mong telepano!"

sabay tawa ni babae at di makapaniwala. nasa fiji nga raw silang mag-ina.

"bakit pati pera ng asawa mo ay tinangay mo? nakakaawa ang itsura ng asawa mo ngayon! sinagad mo ang pera at ngayon ay puro utang ang iniwan mo sa kanya!"

"am i in trouble, auntie? can you please tell him to ring me here in the motel?"

sa loob-loob ko, ang kapal talaga ng babaeng ito! "ano kamo? inubos mo ang pera ng asawa mo, ngayon, gusto mo sya pa mag overseas call sa iyo? ano ipambabayad nya sa iyo? bakit di mo tawagan sa celfone nya? silly witch!" bansag sa kanya ng asawa nya ay silly witch kaya naki-silly witch na rin akow.

o sige raw. tatawagan daw nya sa mobile. kapal talaga nitong babaeng ito.

kinabukasan ko na nakita si flatmate na lalaki.

nag-uusap kami sa pangyayari ng nag-ring ang phone. takbo si lalaki at sinagot ang phone.

habang nagluluto ako, palaki ng palaki naman ang tenga ko para makarinig ng bagong update. at sa mga naririnig ko, pataas ng pataas ang kilay ko... umabot na sa kisame ng bahay.

sabi ni lalaki, "you get a house. you buy decent furnitures. find yourself a job, and ask your mom to look after the baby. and ill send you money weekly"

ha? ano raw?????

"of course i will do that. you're my wife. i love you. it's you who don't love me."

tokneneng! ano nangyayari?

"don't cry. listen to me. we can't do anything now. you can't come back here. just make sure you don't meet the other guy. you look after the baby well, ok?"

at sa haba pa ng kanilang pag-uusap, ibinaba na ni flatmate ang telepano at balik sa dining table kung saan nya ako iniwan. nakatingin ako sa kanya sabay na nakataas ang kilay at tila nag-aabang ng paliwanag.

nakatingin din sya sa akin at tila inaantay nya akong magsalita.

"what, beth?"

"what is going on?????^%%$"

sa pagsakay na pagsakay sa eroplano ng hitad, doon lang daw na-realize na mali ang kanyang ginawa. sus! may konsensya pa naman pala. nag-iiiyak. at mula sa airport patungo sa kanyang paroroonan na halos tatlong oras ang biyahe, nagtanong-tanong sya sa taxi driver kung kamusta ang fiji. ilang araw lang bago sya umalis patungong fiji ay nagkaroon ng failed coup attempt sa kanilang gobyerno. magulo ang fiji sa ngayon. eka sa kanya ng taxi driver, "naku, mam! maswerte kayo at nasa new zealand na kayo". ang hindi alam ng taxi driver, wala ng "k" na bumalik si hitad sa nz dahil expired na ang kanilang work permit at ano pa mang mga visa.

isosoli raw ang perang kinupit na umabot ng halagang NZ$28,000. ang BMW ay hindi natuloy na makaalis patungong fiji dahil kinakailangang bayaran ang NZ$12,400 na customs duties. hahahaha!! binili nila ng NZ$10,500. ngayon, mas malaki pa ang tax na babayaran para maipadala sa fiji. kaya na-intercept ni flatmate na lalaki ang kotse. kung ako sa kanya, dapat ay ibinenta na lang nya ang kotse sa kahit na saang caryard dealers dito kahit na baratin pa sya. at least, naging pera nya sana. ehehehe...

paliwanag sa akin ni flatmate, kasalanan daw nya lahat kung bakit sya iniwan ng kanyang asawa. binubugbog daw nya kasi ito. kahit daw noong wala pa ako sa flat na ito, kahit daw walang kapararakang bagay ay kanya itong binubugbog. ang mga nakikita ko raw ay mahinang klaseng bugbog pa raw iyon. tsk! tsk! tsk! tsk!

andun na ako. pero kaya mo naman sya nabubugbog ay dahil kagagawan din naman nya? sya mismo ang gumagawa ng mga bagay na iyong ikinagagalit.

"hanggang kailan mo sya patatawarin? una, noong nalaman mo na naki-apid sya. pangalawa, nag-pa-abort sya sa pagbubuntis gawa ng ibang lalaki na ipinaniwala nya sa iyo na sa iyo ang bata. ngayon, basta lang sya lumayas karay ang anak mo na walang sabi-sabi. kung sa aming mga pilipino nangyari yan, sa unang pagkakamali pa lang ng babae ay tapos na sya. pero ikaw, matapos mo syang matanggap muli sa ginawa nyang pakiki-apid, eto na naman. at malakas ang kutob ko, hindi nag-materialize ang kanyang unang plano kaya eto na naman sya dahil alam nya na patatawarin mo sya ulit. mag-iwan ka naman ng konting respeto para sa sarili mo. pinapaikot ka ng asawa mo sa kanyang mga palad. sino ang makakaisip na aalis sya? lately ay okay kayong dalawa. hindi kayo nag-aaway. iyon pala ay may plano na syang ganito."

oo nga raw. nung martes ng umaga pa nga raw na iyon ay maagang bumangon si babae at ipinaghanda pa raw ng almusal si flatmate. alas saiz lang kasi ng umaga ay pumapasok na sa trabaho si lalaki. nagulat nga raw sya at may almusal na nag-aabang. hhmmm... ano yun? parang last supper?

hindi raw nya kayang mawala sa kanya ang kanyang anak. (parang totoo eh kung sipa-sipain nya ang batang paslit at kung paano na lang palui. sabi ko nga sa bata na iuuwi ko na lang sya sa pilipinas. payag naman ang lekat.)

howell... habang nakasalang na sa ombudsman ang kaso nila tungkol sa attempted rape, at sa pag-aapila ng kanilang work permit at ang hanggang ngayong walang katiyakan at kasagutan sa kanilang PR, si flatmate ay nag-iisip na ring bumalik sa fiji dahil may nakatago pa syang hidden wealth (in other words, yung ibang kinupit sa kumpanya) doon na baka raw may binabalak pa ang kanyang asawa ng hindi maganda. at! kapag nangyari iyon, sya rin mismo ay di na makababalik pa sa nz.

meaning.... masosolo ko na nag flat na itow. haaaaayyy!!! kaka-miss din na ingay ng mag-ina!